صلی الله علیک یا ابا عبدلله

سلام مهربونا 

هفته ای که گذشت خیلی برای راه بسته کربلا بی تابی کردم!

حسابی دلم تنگ شده بود

سه شنبه هم خیلی دلم گرفته بود!

چندتا از پست های آقای پویانفر رو دیدم و دلتنگ تر از قبل شدم!

شب با بی قراری و دلتنگی امام حسینم خوابیدم

صبح که بیدار شدم تا چشمامو باز کردم دیدم برای دایرکتم پیام اومده!

تا بازش کردم از شدت هیجان صدای طپش قلبمو میشنیدم!

شوکه شده بودم!!! 

چشمام پر از اشک بود ...

دستام میلرزید ...

مونده بودم که خدایا چطور شد که این زیارت به نام من ثبت شد!

پیش خودم گفتم این یک نشونه است!!!

خدا و امام حسین (ع) حواسشون به همه چی تو هست!

بینا هستند به تمام حال و احوالات ما، خوشی ها و ناخوشی های ما!

از امام حسین تشکر کردم و گفتم مرسی که حواستون بهم هست آقای من 

تمام لحظه هاتون امام حسینی 

پ.ن 1: آقای سیدمهدی تحویلدار گزارشگر برنامه کوی محبت که پنجشنبه شبها از کربلا پخش زنده داشتند پارسال که بخاطر کرونا راه کربلا بسته شده بود با یکی از مستندسازهای عراقی که کار میکردند و رفاقتی داشتند هر شب لایو میگذاشتند برای ما ایرانیهای دلتنگ کربلا! من ایشون رو فالو کردم و هرقت لایو میگذاشتند یا پستی در مورد کربلا ازشون خواهش میکردم برای منم دعا کنند. ایشون خیلی لطف داشتند و هر موقع عکسهای ناب از بین الحرمین میگرفتنند برای منم میفرستادند!

پ.ن 2: آقای مصطفی ساعت 5:01 دقیقه صبح این عکسها رو برام فرستاده بودند. اینقدر این لحظه ناب بود که حاضر نبودم با هیچی عوضش کنم!!!

پ.ن 3: mustafa_nadher@ شکرا جزیلا 

پ.ن 4: باورتون میشه از چهارشنبه تا حالا این پست رو نوشته بودم ولی کامل نبود فرصت نکردم تا الان!!! 

پ.ن 5: حال دلاتون امام حسینی  خیلی مواظب خودتون باشید.