بازم گریه ..

پریروز خیلی بی انگیزه از خواب بیدار شدم، اصلا حوصله نداشتم!

سریع لباس پوشیدم و کمی با مامانم بحثم شد و در نهایت راه افتادم برم سر کار!

از در خونه هندزفری گذاشتم و باز هم پویا بیاتی!

مسافت از خونه تا سر کوچه موزیک آرومی گوش دادم و کمی گریه کردم، بغض سنگینی داشتم!

سوار اتوبوس شدم و بعد سوار تاکسی به محل کار رسیدم!

به سختی قدم بر میداشتم، دومی، سنگین تر از اولی!!

ساعت: 8:20 دقیقه!

چند وقتیه دیگه هیچ چیزی برام اهمیت نداره، حتی فکر مردم!

حتی رییس اداره و همکارام که زیر لبشون زمزمه کنن بگن چرا دیر میاد اینقدرر!!!

توی دلم همش میگم به جهنم! هر چی میخواد بشه بذار بشه!

بیچاره همکارم که همش باید جور منو بکشه، از فردا باید حداقل به خاطر اون زودتر برم!

اومدیم یه روز خواست یه ذره دیرتر بیاد، چون همش من دیر میام اون که نباید تباه بشه!

تنها چیزی که فکر میکنم منو وادار کنه به زود رفتن همکارمه!

تا ظهر بکوب کارهای عقب افتاده رو انجام دادم!

مامانم ساعت 9 زنگ زد و ازم عذرخواهی کرد و منم استقبال کردم!

بهم گفت: ممولی برای ظهر قیمه برات میپزم!

من فقط تشکر کردم اما خیلی خوشحال نشدم!

من که آدم شکمویی هستم اما خیلی ذوق نکردم!

چم شده آیا؟!

فقط میدونم خیلییی دلم گرفته ..

 

دلم شکسته ..

ظهر رسیدم خونه، گرسنه‌ام نبود!

رفتم سر سیب‌زمینی سرخ‌کرده‌ها و چندتا سیب‌زمینی خوردم و اومدم توی اتاقم!

 

کامپیوتر رو روشن کردم که بازی کنم، اومدم با گوشیم آهنگ بذارم که دیدم load نمیشه!

دیدم بله!

ویروسی شده و دیگه Music Player رو نمیاره یه سری چیزارو پاک کرده بود!

آهنگ، اس‌ام‌اس‌هایی که برام کلی خاطره بود ...

تمام خاطرات پارسال که دلم نمیومد پاکشون کنم، تمومشون به اجبار پاک شده بود!

اشکم در اومد!

آهنگ یکسال گذشت پویا بیاتی رو گذاشتمو کلی گریه کردم ..

بازم گریه .. بازم غربت ..

من بی تو، شب حسرت

بازم هم پرسه بادم

بازم یاد تو افتادم

ْآخ بازم نیستی، بازم تنهام

شکنجه میشم با غمهام

بازم تلخم، بازم سردم

تو رو یک ساله گم کردم

اینو همه فهمیدن از تو که دورم

تیکه تیکه میشکنه سنگ غرورم

این روزا خلوتمو سوتو کورم

برس به دادم سنگ صبورم

تنها که میشمو تو نیستی پیشمو

میسوزمو میسوزونم عین آتیشمو

دوری تو میسوزونه رگو ریشمو

آخه این روزا بد جوری حالم خرابه

حتی نفس کشیدنم عذابه

بخت منو تو یه ساله که خوابه

خورشید آرزوهام نمی تابه

داشتن تو دیگه خوابو خیاله

رفتن تو واسه دلم سواله

فاصله بین منو تو یه ساله

با اینکه خودم بهش جواب رد دادم اما بازم دوستش دارم!

تمام رویاهایی که ساخته بودم همه رو خراب کرد، دیگه چیزی نمونده بود که به وصال هم برسیم ..

مشاوره بهمون گفت 79 درصد تفاهم دارید، چیزی که خیلی کم پیش میاد!!

من از اول خیلی براش کوتاه اومدم از خیلی چیزایی که یه دختر آرزوشه گذشت کردم!

اما اون بیشتر قدم جلو گذاشت و منو یه قدم هل داد به عقب‌تر!

توی اون 5 ماه با احساساتم خیلی بازی شد اما حلالش کردم!

خیلی وابستم کرد و ضربه بزرگی خوردم، چقدر رویاپردازی کردم، چقدر آرزو داشتم ..

اما 5 اسفند 92 همه چی رو تموم کردم!!!

در عین ناباوری خودم، اون و خانواده‌ها همه چی رو بهم زدم! 

از اون اصرار و از من انکاررر!! 

میدونستم اگه مامانم بدونه که اس‌ام‌اس هام پاک شدن کلی ذوق میکنه و همینطورم شد!

مامانم میگفت: چندبار خواستم پاکشون کنم اما گفتم خودش بزرگ شده و خودش باید اراده کنه ..

میگفت: صلاح خدا بود که وقتی این SMSهارو میخونیو میسوزی، گریه میکنی و عذاب میکشی پاک بشه!

با عصبانیت زیاد گوشیمو گذاشتم که اسکن بشه و روی تخت دراز کشیدم و نفهمیدم کی خوابم برد!

تا بیدار شدم دیدم همه جا تاریکه و نمازم قضا شده! گوشیمو چک کردم دیدم هنوز همونطوره!

با اینکه 2 بار Reset کردم اما فایده نداشت جز اینکه هرچی شماره تلفن داشتم پاک شد!

وضو گرفتم و نماز مغرب و عشا رو خوندم و سریع حاضر شدم که برم گوشیمو فلش کنم!

توی کشوی دراور دنبال یه رژ میگشتم که چشمتون روز بد نبینه تیغ انگشتم رو برید!

خیلی بدجور و عمقی، دقیقا روی رگ انگشت وسطی!

مگه خونش بند می‌اومد، هیچکس نبود به دادم برسه، تا 25 دقیقا همینطور خون میریخت!

اینقدر سفت فشارش دادم ولی بازم از بین دستام خون میومد احساس کردم که دیگه دستام جون نداره!

فقط به دیوار دستشویی تکیه داده بودم و سرم گیج میرفت!

یه لحظه احساس کردم دست و پاهام یخ شد و پاهام ضعف میرفت و حالت تهوع شدید و سرگیجه داشتم!

بعد از 25 دقیقه که زیر آب سرد و فشارش داده بودم بازم بند نمی‌اومد!

اون لحظه فقط به این فکر می‌کردم که نکنه دچار مرگ تدریجی بشم چون واقعاً جون نداشتم!

به این فکر افتادم که زنگ بزنم آژانس برم بیمارستان شاید بخیه بخواد!

تا اینکه یادم افتاد که اگه دستمو بگیرم بالا خونش بند میاد!

بعد از 5 دقیقه بند اومد ..

خیلی حالم بد بود، خونه دور سرم چرخ میزد، چسب زخم پیدا نمیکردم و دستم خیلی درد میکرد.

تلفن زنگ زد، مامان بزرگم گفت: همه خوبید؟! مامان، بابا، خودت، خواهرت، داداشت همه خوبید؟! 

چند بار پرسید!  مامانم میگفت: شاید حس بدی بهش دست داده بوده!

بعد تلفن تهوع و سرگیجه شدیدی داشتم یه شکلات خوردم یه ذره سرگیجه‌ام کمتر شد اما قطع نشد!

بعد متوجه شدم اون موقع که اینطور شده بودم مامانم کلی بهم زنگ زده بوده و من نفهمیده بودم!

گفت یهو بدجوری دلم شور زد! این چه حسیه مادرا دارن؟!

زنگ زدم مامانم اومد خونه برام چسب گرفته بود، بهم پسته داد خوردم اما تا آخر شب بدنم یخ یخ بود..

9 شب به زور من رفتیم گوشیم رو فلش کردیم و مامانم آب هویج گرفت با باقلوا خوردیم و اومدیم خونه!

تا صبح از سرگیجه و ضعف و حالت تهوع خواب درستی نرفتم!

خدا بهم اولتیماتوم داد که ببین ناشکری آخرش این میشه!!!

اما من دیشب با گریه زیاد به خدا گفتم که من ناشکری نمیکنم! 

فقط خیلی خسته شدم، دیگه طاقت ندارم!

گفتم خدایا راضی‌ام به رضای تو، هر چی که تو صلاح میدونی .. 

اگه فکر میکنی به صلاحم نیست چیزی که میخوام پس بهم صبر بده که بتونم توی این شرایط دووم بیارم ..

خیلی سخته، فقط کسی میتونه منو درک کنه که خودش تجربه کرده باشه .. 

خیلییی سخته ..